Barendrecht heeft veel inwoners die zich als vrijwilliger inzetten voor de samenleving. Tijdens de lintjesregen werd een deel daarvan eind april traditiegetrouw in het zonnetje gezet. Caroline Bode was een van de gelukkigen die een koninklijke onderscheiding ontving uit handen van burgemeester Govert Veldhuijzen. Bescheiden als ze is, was het even schrikken om ineens zo in de belangstelling te staan.

“Ik vroeg me af of ik het lintje wel verdiende. Vrijwilligerswerk is voor mij vanzelfsprekend. Ik heb geen partner of kinderen. Daarnaast ben ik niet zo’n bankhanger en help ik anderen graag. Mijn moeder is 75 jaar en mijn vader 80 jaar. Zij doen ook nog steeds vrijwilligerswerk. Dat is een mooi voorbeeld voor mij.” Naast haar fulltime baan als projectmedewerker in het Maas- stad Ziekenhuis in Rotterdam zet Caroline zich onder meer belan- geloos in voor de Opstandingskerk Rijsoord. Ouderling scriba (waarbij ze ook notuleert bij vergaderingen), bijdragen leveren aan het kerkblad, betrokkenheid bij verschillende werkgroepen, diaconiewerk, helpen bij de organisatie van de jaarlijkse bazaar: het is heel divers. “Soms ben ik er meer dan 10 uur per week mee bezig, maar ik doe het met liefde.”

Gastvrouw hospice

Hetzelfde geldt voor haar vrijwillige inzet als gastvrouw bij hospice De Reiziger. “Daar werk ik al sinds de opening, in 2016. Zorgen zit in mijn bloed. Als gespecialiseerd obstetrie- verpleegkundige op de afdeling verloskunde in het ziekenhuis weet ik
dat leven en dood dichtbij elkaar liggen. Niet elke zwangerschap heeft helaas een goede afloop. Waar ik voorheen in zulke verdrietige situaties mensen kon ondersteunen aan bed, werd dat later minder omdat ik doorgroeide in de rol van teamleider. Ook een mooie functie, maar de invulling is anders. Om toch dat extra stuk persoonlijke zorg te kun- nen bieden, ben ik bij het hospice gaan werken. Ik haal daar veel voldoening uit. Het is mooi om bij te mogen dragen aan iemands laatste levensfase. Soms is het heftig, bijvoorbeeld als het om jonge mensen gaat. Maar er hangt in het hospice geen zware of droevige sfeer. We lachen ook wat af. Allerlei emoties komen voorbij.”

Een mooi gesprek hebben, spelletje doen, familie ondersteunen, huishoudelijke taken uitvoeren: de diensten in het hospice vliegen voorbij. “Ik voel mij bevoorrecht dat mijn gezondheid het toelaat om iets voor anderen te kunnen betekenen en dat ik voldoende energie heb om dit naast mijn betaalde baan te mogen doen. Ik hoop er nog heel lang mee door te gaan!”